Naakstrand risico

Op warme dagen fietste ze graag het halve uurtje naar de plas. Krachtig trapten haar blote stevige benen onder haar zwierige zomerrok, die ondeugend opzwaaide. Neuriënd reed ze richting het ‘Paterswoldsemeer’ onder een strakblauwe lucht en een stralende zon.

Ze neuriede vaak en veel. Vrolijk als ze was. Met of zonder reden. Maar nu was er een reden. Ze had haar eerste concert gegeven in ‘De Oosterpoort.’ Haar eerste echte concert in een echte concertzaal met een echte concertjurk en het was goed gegaan. Alles lukte, ze had heerlijk gezongen en veel complimenten gekregen. Vandaag was het nagenieten geblazen. Ja, de concertjurk was echt een goede keuze geweest. Eenvoudig maar toch chique, beetje prijzig, maar heel goed afkledend en niet te truttig. Truttig, daar hield ze niet van.

Het stukje naaktstrand lag wat afgelegen en afgeschermd van de andere strandjes. Ze liep langs het meer en werd blij van de schittering op het water en het heldere groen er om heen. Gelukkig was het niet al te druk en ze vleide zich met handdoek en boek op het geurige gras.  Een heerlijke voldane loomheid overviel haar en doezelend genoot ze van de zon op haar naakte lijf. Het concert ging nog eens door haar hoofd. Die versiering, daar twijfelde ze wat over, maar die hoge slotnoot was perfect geweest, dat wist ze zeker. Ze was trots op zich zelf en blij met hoe ze zich had gepresenteerd met haar mooie stem in haar mooie jurk, die haar absoluut slanker had gemaakt. Een niet onbelangrijk detail. Een tevreden glimlach krulde rond haar volle lippen.

De zon brandde en ze besloot een duik te nemen. Het water was weldadig koel en gaf haar een gevoel van vrijheid en soepelheid. Haar lijf voelde ranker en haar volle boezem slanker, wanneer ze naakt zwom. Ze zwom helemaal naar het midden van het meer en weer terug. Een brede geluksgrijns op haar gezicht toen ze uiteindelijk de kant bereikte en als een godin uit het water rees.

‘U hebt mooi gezongen, gisteravond!’ hoorde ze roepen.

Onthutst keek ze om zich heen. Op de oever zag ze een man naar haar zwaaien. Haar lach bevroor en in een reflex sloeg ze haar armen voor haar borsten. Toen draaide ze zich abrupt om en dook de plas weer in. Haar gloeiende wangen leken te sissen in het water. Ze dacht dat heel haar lijf rood kleurde van schaamte. Mijn god wat een afgang! Wat een aanfluiting. Met krachtige slagen zwom ze zo snel mogelijk weg van de kant. Zo sta je voor je publiek opgetut in een afkledende jurk, om vervolgens helemaal bloot oog in oog te staan met die zelfde toeschouwer. Hoe naakt kon je zijn? Ze had zich die chique slank makende, maar veel te prijzige jurk beter kunnen besparen. Schichtig en totaal verkleumd schoot ze eindelijk het water uit en wikkelde zich zo snel mogelijk in haar handdoek. De man was verdwenen, en de handdoek bleef de rest van de middag om.

 

Beste lezer,

dit weblog ga ik gebruiken voor korte verhaaltjes.

Artikelen en tips aangaande zang, stem of zangcarrière vind je op www.marjolein-koetsier.nl onder artikelen en tips.

Hier het verhaaltje. Veel plezier  met:

Oud papier

Het was een oud, koud en vochtig afbraakpand in Groningen, waarin ik een studentenkamer huurde voor vijftig gulden in de maand! Inclusief water en licht, maar met een oliekachel, die op de meest onhandige momenten uitging omdat het olievaatje leeg was, dat ik dan weer bij een zaakje op de hoek kon laten bijvullen, als het geen zondag, koninginnendag of andere onverwacht vrije dag was. Dan had ik een probleem, tenminste in de winter.

We woonden daar met vier mensen en mijn kamer was op de eerste verdieping. Daar was ook het toilet, inclusief wasgelegenheid voor het hele huis.

Er werd gebeld en ik rende blijmoedig de trap af, de lange haveloze gang door naar de voordeur. Een jongeman van zo’n jaar of zestien, schatte ik, vroeg of ik ook oud papier had. Nou, dat had ik niet. Ik was eenentwintig en las nooit een krant. Oud papier was nog een ver van mijn bed show.

‘Zijn er ook andere mens’n thuus die olle krant’n hebb’n’, vroeg de jongen. Nee volgens mij was iedereen de deur uit en ik de enige in huis, zei ik hem. Of hij even van het toilet gebruik mocht máák’n, was de volgende vraag.

Hm, nou ja, vooruit dan maar. We liepen de trap op, hij verdween op de wc en ik naar mijn kamer. Het duurde lang. Er drong zich een kleine ongerustheid aan me op. Ik hoorde maar niks, ik wachtte, toch enigszins op mijn hoede. Ik was alleen thuis. Hè, hè… ja, daar liep hij dan eindelijk klossend de trap af. Het werd stil en de voordeur viel niet in het slot. Wat voerde hij uit daar beneden? Ik twijfelde en wachtte….. Uiteindelijk besloot ik toch maar polshoogte te gaan nemen. Ik stond boven aan de trap, en hij keek een beetje verlegen naar me op.

‘Mevrouw?’
Wat! Hij zegt mevrouw tegen me?!
Maar dat was nog maar het begin van mijn verbazing.
‘Mevrouw, volg’nde keer gáán we ev’n neuk’n hè? Jáá???  Moei dat lekkere kutje zien en die tiet’n’ 

Pardon! Wat krijgen we nou? Er begonnen alarmbellen te rinkelen en de ongerustheid sloeg om in lichte angst. Ja kijk, het was toch een best groot uitgevallen halfgare puber. En ik was helemaal alleen in dat huis. En hij bleef maar gore taal uitslaan daar onder aan die trap. Van verlegenheid was geen sprake meer.

Voordat ik eigenlijk goed wist wat ik deed, nam iets het van me over en zag ik mezelf al vloekend en tierend de houten kale trap af denderen. ‘God….. ver…….. domme…………!! Sodemieter………. op!’ schreeuwde ik op volle kracht en stampte zo hard als ik kon naar beneden.

Tot mijn stomme verbazing vloog het joch voor me. Hij sjeesde de gang door en met een klap viel de voordeur dicht. Het was ongelooflijk! Wow, ik stond perplex van het effect van mijn woede. De adrenaline gierde en ik zuchtte diep. Langzaam verdween de spanning uit mijn lijf en zakte ik dubbel van het lachen tegen de trap.