Wat muziek met me doet.
Steeds sterker dringt het besef door dat Kunst, maar muziek in het bijzonder van zoveel belang
voor me is! De energie die muziek kan geven, de trillingen die het voort - en
overbrengt. Ik laaf me er aan, het voedt me en het maakt dat ik zo geïnspireerd
raak, zelf, om, of te zingen of te schrijven. Om iets van die mooie verbindende
enthousiaste levensenergie te uiten. Het raakt iets zo wezenlijks in mij, iets
dat zo bij mij hoort, van mij is, maar tegelijkertijd van zo velen. En dat is
ook juist zo mooi om te voelen. Die verbindende kracht van Kunst. Hoe we met zo velen
kunnen genieten van het zelfde schilderij, dezelfde opera, het zelfde
pianoconcert.
Kunst maak je samen of alleen, maar hoe dan ook, we kunnen er samen zo veel aan hebben.
Kunst maak je samen of alleen, maar hoe dan ook, we kunnen er samen zo veel aan hebben.
Wat geeft het dan? Wat brengt het me? Het schenkt me Energie in
optima forma! Het bruist, het is de ultieme Liefde van het universum, dat waar
het uiteindelijk toch allemaal mee begint en mee eindigt. En dat wat het leven
zin geeft. Een extra dimensie in het bestaan. Ik zou het de hele wereld gunnen.
Toegankelijkheid tot welke kunstvorm dan ook. Voor mij spant klassieke muziek
de kroon.
Het is in Mahlers tweede symfonie dat ik tot tranen toe zo ontzettend blij ben dat ik dit leven mag meemaken, met alle diepte punten en met alle fantastische hoogtepunten die datzelfde leven biedt. Ik hoor al die emoties terug in de muziek, het opent deuren naar mijn gevoelswereld, naar mijn diepere lagen. En pas de diepere lagen maken het leven de moeite waard, naar mijn idee. Je voelt met al je vezels dat je leeft en dat dat zelfde leven zo ontzettend de moeite waard is. Diep verdriet of juichende jubelklanken, is wat ieder van ons van het leven cadeau krijgt. Het is inherent aan ons bestaan. En dat is wat terug komt in Kunst en wat zo kan troosten en inspireren. Dat zie je in een schilderij van Rubens of hoor je in een strijk kwartet van Schubert. Of zie je in een film van Fellini en hoor je in een song van Rufus Wainwright. Ieder zijn meug, maar wat heerlijk dat het er is om ons aan te laven. Die hogere trilling van een bewustzijn, een glimp van goddelijk bestaan. Oplossen in, overgeven aan die alles overkoepelende Liefde. Weten dat er een plek is waar het allemaal goed is. Waar alles samenkomt en waar geen strijd meer is. Waar alleen maar schoonheid en Liefde is. Dit diepe vertrouwen is wat muziek me brengt. Dit is wat muziek met mij doet. En daar ben ik toch blij om!!!! En dat gun ik iedereen. te beginnen met Mahler onder het volgende linkje. Geniet er van!
Het is in Mahlers tweede symfonie dat ik tot tranen toe zo ontzettend blij ben dat ik dit leven mag meemaken, met alle diepte punten en met alle fantastische hoogtepunten die datzelfde leven biedt. Ik hoor al die emoties terug in de muziek, het opent deuren naar mijn gevoelswereld, naar mijn diepere lagen. En pas de diepere lagen maken het leven de moeite waard, naar mijn idee. Je voelt met al je vezels dat je leeft en dat dat zelfde leven zo ontzettend de moeite waard is. Diep verdriet of juichende jubelklanken, is wat ieder van ons van het leven cadeau krijgt. Het is inherent aan ons bestaan. En dat is wat terug komt in Kunst en wat zo kan troosten en inspireren. Dat zie je in een schilderij van Rubens of hoor je in een strijk kwartet van Schubert. Of zie je in een film van Fellini en hoor je in een song van Rufus Wainwright. Ieder zijn meug, maar wat heerlijk dat het er is om ons aan te laven. Die hogere trilling van een bewustzijn, een glimp van goddelijk bestaan. Oplossen in, overgeven aan die alles overkoepelende Liefde. Weten dat er een plek is waar het allemaal goed is. Waar alles samenkomt en waar geen strijd meer is. Waar alleen maar schoonheid en Liefde is. Dit diepe vertrouwen is wat muziek me brengt. Dit is wat muziek met mij doet. En daar ben ik toch blij om!!!! En dat gun ik iedereen. te beginnen met Mahler onder het volgende linkje. Geniet er van!
