vrijdag 7 december 2012

In memoriam voor mijn moeder.


In memoriam.

Zo stil is het buiten in de sneeuw. Wit in het donker. Koud en helder is de nacht. Ik adem de frisse lucht diep naar binnen en denk aan een jaar geleden. Vandaag alweer een jaar geleden stierf mijn moeder.

Mijn moeder die de laatste jaren van haar leven zonder mijn lieve vader moest doorbrengen. Mijn moeder die al haar verdriet en onmacht daarover alleen maar kwijt kon in klagen over wat niet meer ging of niet meer was.
En dat was ook veel. Slecht zien, slecht lopen, een heup breken, van verpleeghuis kamer naar verzorgingshuis kamer en nergens was meer thuis.
Ik snapte het zo goed en het vrat aan me. Ik kon niet genoeg bij mezelf blijven om het te laten zijn wat het was. Ik moest en zou en wilde haar zo graag helpen, ook al wist ik dat ik het niet kon en niet hoefde. Toch….wilde ik haar zo heel graag nog een beetje gelukkig zien. Gelukkig maken, blij maken. Blij maken met mij, ik wilde dat ze blij werd van mij, blij werd om mij en dat dan genoeg zou zijn. En dat was het niet. Dat deed pijn. Dat deed het kind in me pijn.
Ik kon niet genoeg verbonden blijven met de liefdevolle Zijns energie in en voor mezelf, die ik gelukkig steeds beter leer kennen en voelen. Die genoeg is en goed is als ze is. En, die kan laten.

 
 
Ik kijk naar de sterren aan de heldere vriesnacht hemel. Sneeuw kraakt onder mijn voeten en de kou prikt in mijn neus. Ik zucht.
Nu ben ik geen kind meer van mijn moeder, nu is ze in mijn hart, nu voel ik haar en omarm ik haar met mijn liefdevolle en vreugdevolle Zijn.

donderdag 15 november 2012


 

Aandacht en verbinding.


Tien Tips voor een congruente presentatie.

Bij het geven van een presentatie is de vorm minstens zo belangrijk als de inhoud en bepaalt die voor een heel groot deel hoe je presentatie verloopt en hoe die al of niet, meer of minder geslaagd is en aanslaat bij je toehoorder.
Hoe krijg je grip op de vorm? Hoe krijg je controle over zenuwen, over stemgebruik en lichaamstaal. Het lijken zulke onwillekeurige uitingen. Hoe laat je nou horen en zien wat jij wilt, wie jij bent? Durf je jouw energie te laten stralen? Hoe zorg je er voor dat de vorm congruent is met de inhoud?
Hier volgen tien tips, die je kunnen helpen je verhaal authentiek voor het voetlicht te brengen en wel zo dat de inhoud overkomt en je toehoorder erin gelooft.
1.       Wees heel zeker over en besteed veel aandacht aan de inhoud. Weet wat je doel is en bereid je tot in de puntjes voor op je inhoud op een manier die bij jou past en waar jij je zeker en goed bij voelt.

2.       Denk na over de energie die je wilt laten horen en zien. Waar gaat je verhaal over, wat is de essentie van je presentatie? Er van uit gaande dat je enthousiast over je verhaal bent, zou de toehoorder in ieder geval dat enthousiasme moeten meekrijgen. Hoe voelt dat, doe klinkt dat, hoe ziet dat er uit bij jou? Experimenteer daar eens mee in je voorbereiding.

3.       Maak contact met je lichaam. Voel hoe je er bij staat. Of je zenuwachtig bent, geconcentreerd of juist niet gefocust. Verbind je met jezelf, word je bewust van wat er is, zonder oordeel. Laat het gewoon even zijn en maak er contact mee. Voel je lichaam vervolgens als een krachtig instrument, als een voertuig voor jouw verhaal. Keer daar regelmatig naar terug tijdens je presentatie.

4.       Maak contact met je ademhaling. Geef aandacht en verbindt. Waar en hoe voel je jouw adem? Laat ook dat gewoon er zijn. Zucht en adem een paar keer heel diep uit, laat de lucht vanzelf terug stromen in je hele lichaam.

5.       Maak contact met de ruimte om je heen. Zie en voel waar je bent. Durf zo nodig en zo mogelijk verandering aan te brengen in je omgeving. Zet bijvoorbeeld je toehoorders dichter bij elkaar als ze verspreid zitten door de ruimte, als je dit prettiger vindt.

6.       Maak contact met je toehoorders, kijk ze aan, zoek de verbinding. Durf af te stemmen op je publiek en eventueel te improviseren, maar blijf altijd in verbinding met jezelf. Blijf bij jouw energie en laat je niet afleiden door in jouw ogen misschien ongeïnteresseerde blikken.

7.       Kleur en schilder met je stem. Gebruik licht en donker, hard en zacht, hoog en laag, langzaam en snel. Neem tijd voor je inademing na een zin of frase. Luister naar je eigen stem, verbind je ermee.

8.       Voel hoe je mond en lippen meedoen, hoe ze bewegen en vorm geven aan je woorden.

9.       Geniet van je eigen verhaal.

10.    Oefen, oefen, oefen en lach om je onmacht of frustratie in dit proces. Doe het gewoon, durf het gewoon met aandacht en plezier en/of kom langs bij De Afstemming voor ondersteuning op dit gebied.

woensdag 3 oktober 2012

Vorm of inhoud, authentiek of gepolijst.


De sprekers waren allen fantastische beeldende kunstenaars. Het thema was Kunst in de ruimtelijk ordening. De setting was een ‘masterclass’ met enkele toehoorders en ik was de externe coach. Stemcoach in dit geval. Ik luisterde naar de vorm, de klanken, het hoe. Ik bekeek de lichaamstaal en hoorde de stem. Het viel niet mee. Of moet ik zeggen het viel wel mee alleen het 'hoe' te horen. Dat viel mee omdat de inhoud compleet werd overschaduwd door de manier waarop. Ik kon nauwelijks luisteren naar de inhoud, zo afgeleid als ik vaak was door de vorm.
Ik mocht als eerste feedback geven. En voorzichtig probeerde ik terug te geven wat ik had gehoord en gezien. Onrust bij de één, saaiheid bij de ander, ontzettend veel ‘eh s’, een schril stemgeluid, of juist een monotone slaapverwekkende stem. Ik sprak over het belang van adem, van houding, van bewustzijn van je energie, van wat je letterlijk uit wilt stralen. Wat je wilt laten horen en laten zien behalve de inhoud, wat je wilt dat overkomt bij de luisteraar!
Tot mijn stomme verbazing werd ik overvallen door een zeer hoog ‘Ja, maar’ gehalte en naar mij geuite kritische vragen over in keurslijf geperste politici door mediaitrainers.
Uiteindelijk begreep ik dat het ging over het geschetste dilemma in de titel van dit blog. Vorm versus inhoud en authentiek versus gepolijst. Een heel interessant dilemma! En dan vooral als het gaat over kunstenaars en wat die willen vertellen over hun kunst. De tendens bij de aanwezige kunstenaars was dat authentieke eigenzinnige kunst niet gepolijst gebracht hoeft te worden. Bij kunstenaars zou het gaan om de inhoud en zij hoeven zich in een presentatie over hun werk niet bezig te houden met de vorm. Dit discussiepunt was in veel van deze settings al vaker aan de orde gekomen.

Echter in de huidige tijd van afbraak van alles dat met Kunst en Cultuur te maken heeft, is het juist meer dan ooit van belang voor het voetlicht te brengen wat Kunst is, welke Kunst er is, wat Kunst doet, wat het belang van Kunst is in de wereld. En hoe authentiek de kunstenaar ook is, als het verhaal niet overkomt, schiet het zijn doel voorbij. Hoe mooi de inhoud ook is, als je vanwege de onduidelijke vorm niet begrijpt waar het overgaat doe je geen recht aan je Kunst en aan je luisteraar! Als je al gelooft dat een kunstenaar er niet voor geboren is te spreken over zijn/haar Kunst en dus niet hoeft te voldoen aan een bepaalde gepolijste vorm, kun je een lezing misschien beter laten.
En als je N.B. een gratis oefenplatform krijgt en feedback van een professionele stemcoach en dan in de weerstand schiet...! Dit is wellicht de crux en hetgeen wat maakt dat de feedback zo moeilijk wordt ontvangen. Voor de sympathieke organisatie de tip zichzelf serieus te nemen en deze boeiende sprekers avonden op te waarderen en entree te gaan heffen. Voor mij, hoe warm mijn hart ook klopt voor de Kunst, een les mezelf in het vervolg ook serieuser te nemen en me gewoon te laten betalen voor mijn grote expertise als stemcoach! Dus kom maar op met je inhoud. We zullen samen zorgen dat je vorm straalt en die is uiteraard bij ieder anders en nooit een keurslijf. Jouw eigen energie zorgt voor een overtuigende inhoud!

donderdag 17 mei 2012


Wat muziek met me doet.

Steeds sterker dringt het besef door dat Kunst,  maar muziek in het bijzonder van zoveel belang voor me is! De energie die muziek kan geven, de trillingen die het voort - en overbrengt. Ik laaf me er aan, het voedt me en het maakt dat ik zo geïnspireerd raak, zelf, om, of te zingen of te schrijven. Om iets van die mooie verbindende enthousiaste levensenergie te uiten. Het raakt iets zo wezenlijks in mij, iets dat zo bij mij hoort, van mij is, maar tegelijkertijd van zo velen. En dat is ook juist zo mooi om te voelen. Die verbindende kracht van Kunst. Hoe we met zo velen kunnen genieten van het zelfde schilderij, dezelfde opera, het zelfde pianoconcert.
Kunst maak je samen of alleen, maar hoe dan ook, we kunnen er samen zo veel aan hebben.

Wat geeft het dan? Wat brengt het me?  Het schenkt me Energie in optima forma! Het bruist, het is de ultieme Liefde van het universum, dat waar het uiteindelijk toch allemaal mee begint en mee eindigt. En dat wat het leven zin geeft. Een extra dimensie in het bestaan. Ik zou het de hele wereld gunnen. Toegankelijkheid tot welke kunstvorm dan ook. Voor mij spant klassieke muziek de kroon.
Het is in Mahlers tweede symfonie dat ik tot tranen toe zo ontzettend blij ben dat ik dit leven mag meemaken, met alle diepte punten en met alle fantastische hoogtepunten die datzelfde leven biedt. Ik hoor al die emoties terug in de muziek, het opent deuren naar mijn gevoelswereld, naar mijn diepere lagen. En pas de diepere lagen maken het leven de moeite waard, naar mijn idee. Je voelt met al je vezels dat je leeft en dat dat zelfde leven zo ontzettend de moeite waard is. Diep verdriet of juichende jubelklanken, is wat ieder van ons van het leven cadeau krijgt. Het is inherent aan ons bestaan. En dat is wat terug komt in Kunst en wat zo kan troosten en inspireren. Dat zie je in een schilderij van Rubens of hoor je in een strijk kwartet van Schubert. Of zie je in een film van Fellini en hoor je in een song van Rufus Wainwright. Ieder zijn meug, maar wat heerlijk dat het er is om ons aan te laven. Die hogere trilling van een bewustzijn, een glimp van goddelijk bestaan. Oplossen in, overgeven aan die alles overkoepelende Liefde. Weten dat er een plek is waar het allemaal goed is. Waar alles samenkomt en waar geen strijd meer is. Waar alleen maar schoonheid en Liefde is. Dit diepe vertrouwen is wat muziek me brengt. Dit is wat muziek met mij doet. En daar ben ik toch blij om!!!! En dat gun ik iedereen. te beginnen met Mahler onder het volgende linkje. Geniet er van!